توضیحات:
تحقیق باموضوع اصل معاد و جايگاه آن در معارف اسلامي
15صفحه قالب ورد قابل ویرایش
بخشی ازمتن:
اصل معاد و جايگاه آن در معارف اسلامي:
يكي از اصول اعتقادي دين اسلام، اصل معاد است. بنابراين اصل، همه انسان هايي كه در اين عالم به دنيا امده و رفته اند و از اين پس مي آيند و مدتي زندگي مي كنند و ميروند، همه و همه در جهان ديگري زنده شده و در دادگاه عدل الهي حاضر مي شوند و به پاداش يا كيفر اعمال خود مي رسند: يا به بهشت مي روند و يا روانه دوزخ خواهند شد و در هر حال از يك حيات ابدي برخوردارند.
ايمان به اين اصل شرط مسلماني است و اگر كسي اين ايمان را از كف بدهد و عالم آخرت را انكار كند از زمره مسلمانان بيرون است.
همگي پيامبران الهي- از آدم تا خاتم- پس از اصل توحيد، اصل معاد را بيان مي كرده مردم را به ايمان و اعتقاد به حيات اخروي مي خواندند.
ايمان به معاد و اثرات آن:
هرگونه اعتقاد و برداشتي، خواه ناخواه در رفتار انسان مؤثر است. چنانچه اعتقاد درست باشد اثرات آن سازنده وگرنه واكنش هاي منفي در رفتار آدمي خواهد داشت.
ايمان همان باور قلبي و دروني است و در صورتي كه برخاسته از علم و آگاهي باشد، مي تواند اثرات شگرفي بر رفتار فرد و جامعه بگذارد. بنابراين وهم به معاد يا شك به معاد بلكه ظن و علم به معاد، در صورتي كه همراه با ايمان نباشد، نمي تواند منشأ تحول در انسان گردد.
ولي چنانچه انساني در راستاي رسيدن به حقيقت و ايمان به معاد، گام برمي دارد و در حال تحقيق نسبت به اين مقوله است، و به مطالعه در وجود خود و طبيعت و تاريخ ميپردازد، و در اين سير مطالعاتي، گاهي به مرحله اي مي رسد كه «احتمال معاد» را ميدهد و گاهي «ظن و گمان» نسبت به آن واقعيت پيدا مي كند و در چنين حالتي است كه چه بسا گمان به معاد نيز كارساز باشد؛ و شايد آيات شريفه قرآن كه ظن به معاد را موجب نجات برخي و عدم ظن به معاد را درباره دوزخي شدن گروهي ديگر، مطرح نموده است. اشاره به همين حقيقت باشد، آنجا كه فرمود:
الا يظن اولئك انهم مبعوثون. (سوره المطففين، آيه4)
آيا كم فروشان گمان ندارند قيامتي هست؟
و هنگامي كه نامه عمل نيكان از جانب راست به آنها داده مي شود راز آن را چنين بازگو مي نمايند كه:
اني ظننت اني ملاق حسابيه. (سوره الحاقه، آيه20)
من چنين مي پنداشتم كه روز حسابي كه دارم را در كارنامه ام خواهم ديد.
و علت ناموفق بودن آنها كه نامه عملشان از جانب چپ يا از پشت سر به آنها داده ميشود، عدم ظن به معاد معرفي كرده است. آنجا كه مي فرمايد:
و اما من اوتي كتابه وراء ظهره فسوف يدعوا … انه ظن ان لن يحور
(سوره الانشقاق. آيات 10-14)
و اما ان كسي كه طومار اعمالش را به پشت سر بياويزد... (به علت اين است كه) تصور مي كرد كه هرگز به قالب تن باز نخواهد گشت.
اقرار به معاد:
اقرار به معاد، هنگامي است كه ايمان به معاد در رفتار انسان مشهود باشد جايگاه ايمان به معاد در درون مؤمن به آن تثبيت شده باشد به طوري كه قيامت و جريانات آن از نعمت و نقمت توجه انسان را به خود جلب نموده باشد و شب و روز او تحت تأثير اعتقاد عميق به معاد قرار گرفته باشد، آنگونه كه علي (ع) در خطبه متقين توصيف آنها را نموده است:
اما شب هنگام، راست برپايند و قرآن را جزء به جزء با تأمل و درنگ بر زبان دارند و با خواندن آن اندوهبارند و در آن خواندن داروي درد خود را به دست مي آورند و اگربه آيه اي گذشتند كه تشويقي در آن است به طمع بيارمند و جانهاشان چنان از شوق برآيد كه گويي ديده هاشان به آن نگران است و اگر آيه اي را خواندند كه در ان بيم داني است، گوش دل هاي خويش را بدان نهند. با ركوع پشت هاي خود را خمانيده اند و با سجود پيشاني و پنجه ها و زانوها و كناره هاي پا را بر زمين گسترانيده، از خدا مي خواهند گردن هاشان را بگشايند و از آتش رهاشان نمايد.
فهرست برخی ازمطالب:
-1. اصل معاد و جايگاه آن در معارف اسلامي
1-2. ايمان به معاد و اثرات آن
1-3. اقرار به معاد
2- ماهيت مرگ و خواب
3- برزخ از ديدگاه كتاب و سنت
برزخ از نظر فرهنگ ها
برزخ از نظر عقل و وحي
برزخ از نظر مصريان
4- شفاعت
مفهوم شفاعت
نفي شفاعت باطل و اثبات شفاعت حق
5_1583306521_38359_7162_1192.zip0.01 MB |