تحقیق باموضوع
كاربرد حفاظها و ضربه گيرها در راهها جهت جلوگيري از خسارتهاي جاني و مالي و كاهش تصادفات در جاده‌ها و راهها
124صفحه قالب ورد قابل ویرایش
بخشی ازمتن:
بهنگام طراحي يك جاده و متعلقات آن. طراحان بايد با بكارگيري ضوابط طرح هندسي راه و در نظر گرفتن كليه شرايط، احتمال خارج شدن اشتباهي وسايل نقليه از مسير اصلي را به حداقل برسانند و در چنين حالتي، سخن از اينكه در دو سوي راه، چه موانع و خطراتي وجود دارد مطرح نيست و تنها بايد خود جاده را بي‌خطر و ايمن نگاهداشت. اما بايد دانست كه حتي با بكارگيري عالي ترين استانداردها هم نمي توان بطور كامل از خارج شدن سهوي وسيله نقليه جلوگيري كرد. رانندگان وسايل نقليه بدلايل مختلف از جمله حواس پرتي، خواب آلوده بودن، بي‌توجهي به جلو، استفاده از مشروبات الكلي و داروهاي خواب‌آور، سرعت زياد (اشتباهات انساني)، عوامل طبيعي نابساماني طرح هندسي راه و عيوب و نواقص وسيلة نقليه، كنترل وسايل خود را از دست مي‌دهند و وسيلة نقليه آنها از مسير اصلي منحرف مي‌شود.
يك راه ايمن شامل محدوده‌اي ايمن و عاري از اشياء و نقاط خطرناك براي عبور راه بر اساس سرعت، حجم عبور و شرايط هندسي محل ميباشد كه براي اين امر، ايجاد يك محدودة حفاظت شده ايمن با توجه به ضوابط و معيارهاي استاندارد ايمني در كنار راه و مسير اصلي، امري حياتي و ضروري است تا وسيلة نقليه منحرف شده از مسير اصلي، بتواند در محدوده‌اي با امنيت مناسب متوقف شود و يا به مسير اصلي بازگردد. پس از تعيين محدودة حفاظت شده و مرزهاي آن در گام بعدي، بايد موانع و نقاط خطر را در اين محدوده معين كرد و سپس جهت ايمن‌سازي آن اقدام نمود. در اين راستا گزينه هاي زير در دسترس هستند:
1- برداشتن عامل خطر يا طرحي مجدد شيب بگونه اي كه قابل پيمايش باشد.
2- جابجا كردن عامل خطر به نقطه‌اي كه احتمال تصادف كمتري وجود دارد، مانند بالاي شيب، پشت حفاظهاي ايمني، پشت ديواره‌ها
3- كاهش شدت برخورد با عامل خطر با استفاده از يك وسيلة شكست پذير
4- جهت دهي دوباره به وسيلة نقليه توسط سپر كردن عامل خطر با يك حفاظ طولي و يا ضربه گير.
5- دادن آگاهي لازم به راننده از وجود خطر توسط تابلو و علائم هشداردهنده.
سيستمهاي ايمني ترافيك جاده‌ها در اصل جهت جلوگيري از تصادفات شديد زنجيره اي، جلوگيري از عبور وسايل نقليه حفاظتهاي مياني و سرعت‌گيري از وسايل نقليه منحرف شده و جهت دهي دوباره به آنها طراحي شده‌اند. استانداردهاي سيستمهاي ايمني ترافيك به مرور زمان توسعه يافته و با تكنولوژي جديد و تغييرات در طرح و سرعت وسايل نقليه، دائماً در حال تغييرند و به همين دليل، تعداد زيادي از سيستمهاي ايمني ترافيك موجود با استانداردهاي جديد مطابقت نمي‌كنند. علاوه بر اين. تغيير و ارتقاء دادن بر اساس هر استاندارد جديد مقرون به صرفه و اقتصادي نمي‌باشد. تأسيسات قديمي را بايد نسبت به استانداردهاي جديد مورد بازبيني قرار داده و آنهايي را كه مقرون به صرفه هستند ارتقاء داد. همچنين در مواردي كه امكان تعمير و بازسازي وجود دارد در صورت سازگاري بايد سيستمهاي ايمني ترافيك را همزمان به استانداردهاي مطلوب رسانيد از ميان آنها مي‌توان از حفاظهاي كناري و مياني، ضربه گيرها، استفاده از پايه‌هاي قابل شكست براي علائم كنار جاده و چراغهاي راهنمايي را نام برد.
- حفاظها جهت كاهش شدت تصادفات وسايل نقليه منحرف شده از مسير اصلي بكار گرفته مي‌شوند، بدين صورت كه وسيلة نقليه انحرافي را از شيبهاي تند خاكريز كنار جاده يا موانع ثابت دور كرده و انرژي جنبشي آنرا زايل مي‌كنند. به هر جهت اين امر زماني مفيد است كه برخورد با حفاظ از برخورد با موانع ثابت كنار جاده يا پرت شدن از شيب موجود، خطر كمتري در بر داشته باشد. بنابراين حفاظتهاي ايمني را تنها زماني بايد نصب كرد كه از افزايش ايمني اطمينان داشته باشيم.
- ضربه‌گير يا زايل كننده انرژي تصادف، وسيله محافظي است كه مانع از برخورد مستقيم وسيلة نقليه منحرف شده با اجسام سخت و موانع جاده‌اي مي‌گردد. اين ويژگي با كم كردن تدريجي سرعت خودرو و كاهش انرژي جنبشي آن و گاهي اوقات با تغيير دادن جهت خودروي منحرف شده از امتدادي كه منجر به تصادم با مانع مي‌شود و تبديل آن به يك توقف ايمن، بدست مي‌آيد. براي اجسام سختي كه جاي ثابتي در مسير دارند ( همچون پايه پلها، تيرهاي برق و . . . . ) كه نمي‌توان با استفاده از حفاظتهاي ايمني از برخورد وسايل نقليه با آنها جلوگيري كرد. مي‌توان از ضربه‌گيرها، استفاده نمود.
I- موانع كنار راه
اشياي بسياري در كنار راه قرار دارند كه مي‌توانند سبب بروز خط شوند. بعضي از آنها همچون درختان موانعي طبيعي هستند و مابقي تجهيزاتي هستند كه توسط نهادهاي مختلف در كنار راه قرار داده شده‌اند. از جمله موانع خطرآفرين براي وسايل نقليه در كنار راه مي‌توان به موارد زير اشاره كرد:
1- ستونهاي برق: معمولاً شبكه‌هاي انتقال برق به موازات مسيرهاي حمل و نقل جاده‌اي قرار دارند و پايه هاي آنها اغلب كاملاً صلب طراحي شده‌اند. اين دسته از پايه‌ها مانع خطرناك محسوب شده و بايد از قرارگيري آنها در محدودة بازيابي ممانعت به عمل آورد.
فهرست برخی ازمطالب:
| 13_1589109238_40453_7162_1179.zip0.07 MB |
